Ostatnio czuję się jak bohater paradoksu Zenona z Elei. Znacie tę historię? Sprinter aby przebiec dystans musi najpierw przebiec połowę dystansu, ale żeby przebiec połowę, musi najpierw przebiec 1/4. W efekcie nigdy nie jest w stanie dobiec do linii mety. Podobnie czuję się ostatnio z remontem. Końcowa linia mety zdaje się wciąż oddalać.
Działam zresztą jak w zwolnionym tempie, a pozornie proste zadania zajmują mi nieproporcjonalnie dużo czasu. Taki na przykład zlew. Sam wybór mocowania to były trzy wycieczki do dwóch różnych sklepów, a ostatecznie i tak zastosowałem samoróbkę. Potem bateria, odpływ, sklecony ze elementów trzech różnych zestawów. Zaczyna to już wyglądać jak łazienka.
No ale największym przeciwnikiem była i tak zabudowa wanny, coś co odkładałem bardzo długo. Ostatecznie jednak, poza wierceniem w gresie to poszło to nawet sprawnie. Czeka mnie jeszcze położenie na to płytek, odetchnąłem z ulgą, kiedy okazało się, że wanna jest niższa niż 60cm, nie będzie trzeba sztukować, położę dwie wielkoformatowe płytki i spokój. Z innych zadań to położyłem ostatnio panele w przedpokoju i przywiesiłem szafkę kuchenną. Ta ostatnia do poprawki, jest nieco krzywo.
Do przemęczenie dochodzą ostatnio problemy z odpornością, zatoki dają o sobie mocno znać i wciąż mam ogólne osłabienie. Zaczynam podejrzewać u siebie uczulenie na kota. Mimo, że nigdy nie miałem takich objawów to korelacja z przyjęciem małego futrzaka jest podejrzana. Właśnie mija miesiąc od kiedy zostałem kocim tatą. Z kotkiem dogadujemy się całkiem nieźle, najbardziej lubi bawić się wodą cieknącą małym strumyczkiem z kranu i polować na muchy wlatujące przez okno.
[ENG]
Lately, I feel like the protagonist of Zeno of Elea’s paradox. You know the story? A sprinter, in order to run a certain distance, must first run half of it. But to run that half, he must first run a quarter—and so on. As a result, he never actually reaches the finish line. That’s exactly how I’ve been feeling with the renovation lately. The finish line just keeps moving farther away.
I’ve also been operating in slow motion, and tasks that seem simple end up taking me a disproportionate amount of time. Take the sink, for example. Just choosing the mounting took three trips to two different stores, and in the end, I ended up using a DIY solution anyway. Then came the faucet, the drain—assembled from parts of three different sets. It’s starting to look like a real bathroom though.
But the biggest challenge was definitely the bathtub enclosure—something I kept putting off for a long time. In the end, aside from drilling into the porcelain tiles, it actually went pretty smoothly. I still need to tile over it, but I breathed a sigh of relief when I found out the bathtub is under 60 cm high. No need for patchwork—I’ll just lay two large-format tiles and be done with it. Other tasks included laying floor panels in the hallway and mounting a kitchen cabinet. The cabinet needs a bit of fixing—it’s slightly crooked.
On top of being tired, I’ve been having some issues with my immune system. My sinuses are acting up a lot, and I’m feeling generally weak. I’m starting to suspect I might be allergic to the cat. Even though I’ve never had symptoms like this before, the timing since bringing in the little furball is a bit suspicious. It’s been a month now since I became a cat dad. We’re getting along pretty well—he especially loves playing with water dripping from the faucet and hunting flies that come in through the window.
This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io
01/05/2025
27510
